Een dagje naar de Atlantische Oceaan

Ik schreef in het verhaal van gisteren dat het om 16.00 uur was gaan regenen en dat bleef ook zo tot vannacht 4.00 uur, maar het is wel heerlijk dat getik op de caravan.
We slapen uit en doen rustig aan. Eerst alle afval in de verschillende daarvoor bestemde bakken deponeren en daarna gaan we ons klaar maken voor een nieuwe Ierse dag. Het lijkt regenachtig te worden en dus nemen we onze regenjacks mee en kleden ons goed warm aan. Truuske, Erik en wij gaan naar Mizen Haed, met zijn steile rotsen en kliffen, het zuidwestelijkste punt van Ierland. Volgens alle informatie is het zeer de moeite waard om via de Wild Atlantic Road een bezoek te brengen aan Mizen Head. Je moet wel goed ter been zijn, en dat zijn wij, want je loopt via een stijgend en dalend pad van 20% naar de voormalige vuurtoren van waaruit je een schitterend uitzicht hebt op de oceaan. Ook het bezoekerscentrum is de moeite waard. De geschiedenis van scheepvaart, rampen, rond het zuidwest punt van Ierland, foto's en vuurtoren interieurs uit de vorige eeuw zijn er te bewonderen. Er is een souvenirwinkel en een restaurant. Verder moet je zin hebben in wandelen o.a. over de brug en trappenlopen naar de uitkijkpunten.
Dat alles hebben wij, Truuske en Erik en Janny en Adri, sportievelingen als we zijn, gedaan.
We zijn zo’n 3 uren in Mizen Haed geweest, maar het was toch ook nog een uur heen en een uur terug rijden, We zijn dus weer lekker 5 uur bezig geweest.
Op de terugweg zijn we nog even in Bantry bij de Ma Murphys Pub langs gereden om te reserveren voor vanavond om daar samen met Nico en Trudy, ook twee gezellige medereizigers, te gaan eten. Truuske en Janny hebben de Pub bekeken en gekeurd en daarna toch maar besloten vanavond gewoon thuis bij de caravan te eten. De pub en het interieur waren anders dan aan ons was voorgesteld en er werd ook niet meer gekookt. Jammer … volgende keer beter.